Gece 24:00’e kadar parkta insanlar vardı ama benim bölgem kıyıda olduğundan sakindi,o yüzden uyku alemine dalmada bir sıkıntı yaşamadım.Reşadiye’ye ilk 2019 yılında gelmiştim,2020’de Reşadiye bölgesinden geçmiş,2023’de yani şimdi ben yine Reşadiye’deyim.Bugün Ata Yolu’ndaki 7 nci günüm, bir aksilik olmaz ise Reşadiye’den başlayacak,Kelkit Vadisi boyunca yol alacak,Koyulhisar’dan geçip Suşehri’nde son bulacak.Kelkit Çayının akış yönünün aksine doğru yol alacağım 480 rakımdaki Reşadiye’den,1050 rakımdaki Suşehri’ne kadar 80 kilometre gibi bir rota beni bekliyor.Ne duruyoruz başlayalım o zaman.
7 nci Gün 18 Temmuz 2023 Reşadiye-Kelkit Vadisi-Koyulhisar-Suşehri:
Reşadiye Sabahı.
Saat 05:30 gibi uyandım,çadır içini toparladım, giyindim.Kelkit Vadisinde Kelkit Çayına yakın konumda olmam çadırımı bayağı nemlendirmiş.Hemen çadırımı ve muhteviyatını ipe serip az esen rüzgar ile yeni doğmaya başlayan güneşe bıraktım.Onlar kururken de ben kahvaltı işine ağırlığı verdim.
07:15 gibi çadırım kurumuş,toparlanmış ve kamp yeri ayrılık fotoğrafı almış durumdaydım,şimdi Reşadiye’den ayrılma vakti.Reşadiye’yi dün anlatmıştım,o yüzden tekrar etmeye gerek yok diye düşünüyorum.
Reşadiye’den ayrıldım,Koyulhisar tarafına yol almaktayım.5-6 kilometre gitmiştim ki Çavuşbeyli mıntıkasında yol kenarında bir cami,banklar var haliyle de su…. Fazla arayışa gerek yok kahve molası vermek için ideal bir ortam.Kahvemi içtim ama kahve bardağımı yıkarken elimden düşürdüm maalesef kırıldı.Moralim çok bozuk,yıllardır kullanıyordum,çok alışmıştım ben ona.
Kelkit Vadisinde Umurca bölgesine kadar küçük indi çıktılar ile ilerlemekteyim, şu ana kadar sıkıntı yok,biraz da lay lay lom yol alıyorum.Bakalım bu lay lay lom nereye kadar sürecek.Umurca, Reşadiye, dolayısıyla Tokat’ın son köyü.
Reşadiye’den ayrılalı 25 kilometre olmuştu ki Umurca’dan aşağı Kelkit Çayına doğru inişe geçtiğimde Kelkit Çayı kenarında Sivas il sınırlarına giriş yaptım.Sivas il sınırları Ata Yolu projemde 4 ncü il.
Sivas il sınırlarında ilerlemeye devam ederken Gökdere köyü yakınlarında bir bisikletli kardeşim yanıma geldi.Reşadiye girişinde bisikletçi biri ile konuşmuştum,o söylemiş beni.Oda bana bir süre refakat etti,Yeşilyurt köyü girişinde de muhabbet ettik.Adını yazmıştım ama kağıt kayıp, olsun herşeyde isim konu edilmez.Bu arada Gökdere-Koyulhisar arası yol biraz sertleşti,indi çıktıların uzunluğu arttı.Ve bir kaç defa Kelkit Çayı üzerinden geçerek yol aldım.
Kelkit Çayı: Yeşilırmak’ ın kollarından biridir ve uzunluğu 320 km’dir. Gümüşhane’nin Çimen Dağları’ ndan kaynaklanıp Yeşilırmak’ a katılıp Karadeniz’e dökülmektedir. Gümüşhane topraklarından doğan Kelkit Çayı Suşehri yakınlarında Sivas il sınırlarına girer. Kelkit Çayı’ nın Sivas il sınırlarındaki kesimi 50 km dir.
Reşadiye’den ayrılalı 45 kilometre oldu,öğle yemeğimi Yeşilyurt civarında yemiştim.Koyulhisar’a geldiğimde ise müthiş bir sıcak ortalığı sardığından aşırı derecede sıvıya ihtiyacım vardı.Koyulhisar’a çıkmaya gerek yok,A-101 yoldan geçenleri düşünmüş aşağıya mağaza açmış,alacağımı aldım,hem serinledim,hem de dinlendim.Koyulhisar mı? oraya çıkmaya gerek yok, dik bir rampası var, 2020’de Koyulhisar’a çıkmış bir gece kamp yapmıştım ama ilçeye girmemek ondan bahsetmeyeceğim anlamına gelmez.
Koyulhisar:Koyulhisar ilçesi İç Anadolu bölgesinin kuzeydoğusunda, batıdan doğuya doğru uzanan Kelkit Vadi’si üzerinde Iğdır Dağı eteklerinde kurulu 1964 yılında Sivas İline bağlı bir ilçedir.Doğusunda Suşehri, batısında Reşadiye, güneyinde Zara-Doğanşar, kuzeyinde Mesudiye, kuzeydoğusunda Şebinkarahisar ilçeleri bulunmaktadır.İlçe merkezi Sivas iline 176 km. uzaklıkta, ortalama yükseltisi 850 m. olup yüzölçümü 946 km2’dir. 2019 yılı nüfus sayımına göre ilçemizin 4648 merkez, 8288 köy nüfusu olmak üzere toplam nüfusu 12936′dır.Kaynak:Koyulhisar Belediyesi.
Yukarıkale mevkiine gelindiğinde ise bu muhteşem doğa sizi karşılamakta.Bu doğa güzelliğine karşı bir süre yol alyorsunuz,yanına kadar sokulup aynı hizada yol almaya devam ediyorsunuz.
Bu güzel atmosfer içinde yol alırken Kelkit Çayı’nı da yabana atmayalım.Oda oluşturduğu ve kendi adını verdiği vadide salına salına yol almakta.
%20(599).JPG)
Artık yol ayrımındayım,son 10 kilometreyi artan rüzgara karşı aldım ve yorgunum.Yarın gideceğim Şebinkarahisar ile geceyi geçireceğim Suşehri tabelaları arasında bir fotoğraf alıp 8 kilometre sürecek Suşehri rampasını tırmanmaya başladım.
Suşehri rampasını tırmanıyorum,yaklaşık 8 kilometre ama ilçe merkezi de rampa olduğundan daha uzun bir tırmanış bu.Tırmanışın 4 ncü kilometresinde karşıdan bir bisikletli iniş yaptı,karşılıklı selamlaştık.Türk olacağını zannetmiyorum,bizden olsaydı son sürat inerdi,kesin yabancısıdır.Yanlış anlamayın tırmanırken oflayanı, puflayanı,ağlayanı, inerken ise Allah ne verdi ise salanı çok gördüm ve tanık oldum da ondan bu yorumu yaptım.
Tırmanışın mükafatı tabela önünde bir fotoğraf almak.Mustafa Kemal Atatürk Suşehri’ne 4 defa gelmiş, konakladığı Mehmet Ali Efendi Konağı maalesef günümüze kadar gelememiştir.2019 yılında olduğu gibi 2023 yılında geldiğimde de Atamız’la ilgili Suşehri’nde hiçbir şey bulamadım.Ama Atamızın Suşehri’ne gelmesini temsilen bu ilçeye geldim, gelmeye de devam edeceğim.
Suşehri:Eski adıyla Enderes veya Endires, Karadeniz Bölgesi’nin Doğu Karadeniz Bölümünün güneybatısında, aynı adla anılan ovanın batı kenarında yer alan Sivas’ın bir ilçesidir.
Kurtuluş Savaşı Ve Cumhuriyet Döneminde Suşehri: Büyük Önder Mustafa Kemal, Erzurum Kongresi’ne giderken 28 Haziran 1919 günü Suşehri’ne uğramış, Mehmet Ali Efendi Konağında ağırlanmıştır. Bu misafirlik sırasında Suşehri Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti Şubesi Kurulmuş; başkanlığa Mehmet Ali Efendi getirilmiştir. Çeçenzade İsmail Hakkı Bey’in Suşehri’ni Erzurum Kongresinde delege olarak temsil etmesi kararlaştırılmıştır ve Çeçenzade İsmail Hakkı Bey Suşehri Delegesi olarak Erzurum Kongresine katılmıştır. Atatürk, Erzurum Kongresi dönüşünde İlçemize tekrar uğramıştır. Büyük Önderin ilçemizden geçtikleri bu gün (1 Eylül ) Suşehri’nin mahalli günü olarak kabul edilmiş olup her yıl törenlerle kutlanmaktadır.Cumhuriyetin ilanından sonra Atatürk yaptığı Doğu Anadolu gezisi sırasında (Eylül 1924) beraberinde Latife Hanım ve kalabalık bir heyetle Suşehri’ne uğramış, Kurtuluş Savaşı anılarını tazelemek niyetiyle Mehmet Ali Efendi’nin Konağına misafir olmuştur.Kaynak:T.C.Suşehri Kaymakamlığı
Suşehri Konaklaması.
Suşehri kamp yapmak için pek uygun değil,yada ben bilmiyorum.Sabah öğretmenevini aramış yer olmadığını söylemişlerdi, bende otelden yer ayırttım ama otel yorumları hoşuma gitmedi.Suşehri’ne varmadan 1-2 yer tespit ettim ilçeye devam ettim.Ne olur ne olmaz diye öğretmenevini tekrar aradım vay anasını rezervasyon iptali olmuş,yer var,şahane.Öğretmenevinin eski yerine gittim,yok,yeni binasına daha yukarı taşınmış. Bir kaç yıl olmuş yapılalı ve mükemmel bir öğretmenevi.Girişimi yaptım, eşyaları taşıdım ve bisikletime atlayıp ilçe merkezine yemek yemeğe, alışverişe ve yolda Şebinkarahisar yol ayrımında düşürüp kırdığım telefonumu yaptırmaya indim.Telefonunun ekranı kırık,burada yok Erzincan’da olurmuş,Kelkit tarafına gideceğimi söyleyince orada bir adres verdiler,yapabilirler dediler.Yemek işini sordum nerede yerim diye tarif ettiler gittim, tesadüfe bak, dört yıl önce Ferdi ile yemek yediğimiz yerde yedim.Alışverişte tam olunca öğretmenevine geri döndüm ve kendimi hemen banyoya attım.Banyo,çamaşır ve elektronik aletlerin şarjı, öğtretmenevinin nimetleri bunlar.
Bugün,Reşadiye,Kelkit Vadisi ve şu anda Suşehri’ndeyim.Yarın Ata Yolu’nda yol almaya Şebinkarahisar tarafına yol almaya devam edeceğim.İzlemeye,anlamaya, beni takip etmeye devam edin,saygılarımla.
7 nci Gün 18 Temmuz 2023 Reşadiye-Kelkit Vadisi-Koyulhisar-Suşehri:80 km
Powered by Wikiloc
Discussion about this post