2014 YILININ UNUTULMAZLARI…..
1-)Şafak Sen Yolu Bilmiyorsun;Tüm rota ve programını tamamen benim yaptığım uzun tura üç kişi çıkmıştık.
Turun 2 ya da 3 ncü günü bir köy kahvesinde mola verdik.Çaylarımızı yudumlarken köylülerle de her zamanki muhabbetlerimizi yapıyorduk ki,benim ile turda olan arkadaşlardan biri Şafak sen yolu bilmiyorsun,bizi buralarda boşuna dolaştırıyorsun demez mi?
Onun o tarafa döndüğümde köylünün birine gideceğim yerin yolunu sormuş, o da arabaların dolaşarak gittiği yeri söylemiş.
Bu ukalaca çıkış ve bana laf söyleme olayından sonra,ben de tamam arkadaş sen köylü dayının söylediği yerden git 3 gün sonra bizim gideceğimiz yere gelirsin dedim.
Sonra gideceğimiz yerin yol tarifini ben peş peşe sıralayınca,köylüler bizden daha iyi biliyorsun, senin arkadaş niye yolu soruyor ki dediler.
Madem programı ve rotayı ben yaptım,bana uy be arkadaş, sağdan soldan duyduklarınla beni rencide etmeye çalışma.Ben emin olmadığım adımı atmam.
Bahsettiğim arkadaş, turu eksik tamamlayarak yoluna gitti ve bir daha benim turuma gelemeyeceği de kesinleşti …..
2-)Melemen;Ege Bölge Turunun son günü,öğlen Bayındır’da merkezdeki parkta yemek molası verdim.Yemeği yine kendim yapıyorum,menümde melemen var.
Yemek malzemelerini hazırla,melemeni yap, sonrada mideye indir,üstüne de bir keyif çayı iç.Yani bir saat kadar orada oyalandım.
Tam toparlanmaya başlamıştım ki,yanıma bir amca geldi, 1 saattir seni hayranlıkla izliyorum dedi,kimseye eyvallahım yok tarzınla geldin,yemeğini yaptın, çayını da içtin.
Sana hayran olmayayım da kime olayım, seni imrenerek izledim,şimdi de eve gideceğim, yengene melemen yaptıracağım dedi.Benden görünce canı çekmiş amcanın.
Keşke gelseydin yanıma beraber yerdik dedim,ama olan olmuştu bir kere…
O melemen yaptırmak için evin yolunu, bende kendi evimin yolunu tuttuk.
3-)Yol Ver Geçem;Havran’ın Koca Seyit köyünden Kazdağları’ nın Hanlar mevkiine doğru gidiyoruz.Üç kişiyiz ben diğer arkadaşlardan 500 metre ilerideyim.Önümde bir sürü belirdi,yolda da köpekler.
Tabii hemen durup gardımı aldım. Aynı zamanda çoban oralardadır diye seslenip,düdük öttürüyorum. ama kimseler yok. Ta ki köpekler yanıma gelince çoban bir ağacın arkasında belirdi,kulağında kulaklıkla. Yani beni duymamış. Az hal hatır sorma ile başlayan konuşma benim hele şunları yoldan çek demem ile devam etti.Abi bir şey yapmaz onlar,sakindirler filan derken,sabah domuzun birini boğdular demez mi!!! Domuz boğan mı? Domuza bunu yapan bana ne yapmaz ki!!!!Al başa bela, zor bela yoldan çektirdim köpekleri,köpekler çekildikten sonra da Baattin ile Fatih yanıma teşrif ettiler, tabii hiç bir şeyden haberleri yok.
| 4-)Tavuklar ve Ev Sahipliği. Saruhanlı’dan Gölmarmara istikametine doğru gidiyorum. Alibeyli köyüne geldiğimde yağmur başladı bende köy kahvesinin yolunu tuttum.Köy de kapalı pazar yerinden 3 tane var.Yağmuru önemsemedim,nasılsa bu pazar yerlerinin altında kamp atarım diye düşündüm. Kahve de uzun süre kaldığımdan arkadaşlığı ilerlettik.Köy senin istediğin yerde kal diyenler bile oldu.Ama ben kafaya koymuştum,hava kararınca kapalı pazar yerinin bir köşesine çadır kurmaya başladığımda kahveci ile bir abimiz yanıma geldi. Buraya çadır kuramazsın dediler.Niye diye sorduğumda,sen Tanrı misafirisin,seni açıkta bırakmayız, geceyi bizim çiftlikte geçireceksin dediler. Yapılacak bir şey yoktu bende kabul ettim. Gittiğimiz yer tavuk çiftliğiydi,bana verdikleri oda ise mükemmele yakındı,temiz yatak,mutfak, banyo, televizyon hepsi vardı. Daha ne olsun ki…. Alibeyli’ deki bu muhteşem misafirperliğe saygı duymadan olmaz.Selamlar Alibeyli….
|
Discussion about this post