Ben Özgür Adam Şafak, namı değer Şafak Yollarda;kalabalıktan uzak rotalarda,doğada,köylerde,yaylalarda gezen bir bisikletçiyim.
Buralarda gezen, buralara tur yapan biri olarak bisiklet turlarında ve geçtiğim rotalarda neler yaparım onları anlatacağım,tabii ki kendime göre……
Buralarda gezen, buralara tur yapan biri olarak bisiklet turlarında ve geçtiğim rotalarda neler yaparım onları anlatacağım,tabii ki kendime göre……
Belki benim yaşadıklarımı herkes yaşıyor,görüyor ama ben yinede dile getireyim.Aslında çok bir şey yok ama bazı şeyler vardır ki,önemsiz gibi görünse bile,iz bırakır ve hatırlanır.Ben kendime göre tur yapıp yaşıyorum, gezdiğim gördüğüm yerlerde kendime göre iletişim şeklim olduğu gibi, kendime göre kamp yapma şeklim var.
Daha önceki yazılarımda kısa olarak bahsetmiştim,bu yazımda onlardan farklı olanlarından da bahsedeceğim,bakalım neler olacak,yazıma başlayayım artık.
Bazen Gelibolu’dayım, şehitlerimizi ziyarette.
Conkbayırı,Anafartalar,Arıburnu, 57 nci Piyade Alay Şehitliği,Kanlısırt,Karanlık Dere,Seddülbahir,Alçıtepe,Duatepe ve nicelerinde gezerim,şehitlerimin karşısında saygı ile eğilir,dualarımı esirgemem.
 |
| Bazen Anadolu’nun bağrındayım. Şehitlerimizin, Atamızın izindeyim. Zafertepe’ de,Kocatepe’ de. Zafer Yolunda,İstiklal Yolunda,Ata Yolu’ nda. Tüm şehitlerimizi saygı ile anmak için yollardayım. |
 |
||||||||||
|
Dağlardayım; özgürce gezer,havayı içime çeker,sessizliği dinlerken,birden bire rüzgarı dinlemeye başlarım.
Görüntüsü, ihtişamı ile mest olur,tekrar tekrar o yerlere gider bütünleşirim.
 Bazen zorlu yollarda hedefe ne şartlarda olursa olsun ulaşmaya çalışır,mutlu sona sonunda ulaşırım.
O hedefe ulaşmada beni ne yokuşlar, ne rüzgarlar, ne de zorluklar engeleyebilir.
 Bazen soğuk sulara, şelalelere girer,günün tadını çıkarırım.
Kamp ateşini yakar gün batımının keyfini sürer, ortamın tadını çıkarırım.
Bazen tek başıma, bazende dostlarımla dağlarda, vadilerde kamp yapar,ateşin etrafında muhabbet ederiz.
Bazen bir tek şey için çıkarım yola ve onu buldum mu? en mutlu kişi ben olurum.
Beni hayatta en çok heyecanlandıran şeylerden biri kendime bir ”hedef koyup” onu gerçekleştirmeye çalışmak…..
Zaten hayat da bu değil mi?
Bir ”oyun” aslında.
 Antik şehirlerde vardır rotamda onları da gezerim,tarihi görürüm, hissederim.
Bazen deniz kenarındayımdır,dalgaların sesini dinler, ciğerlerimi iyotla doldururum.
Kamp atarım sahilde, gecenin deniz ile buluşmasına tanıklık ederim.  Bazende bir dost bulur kendime muhabbeti koyulaştırırım.
Kalıcı dostluklar kurarım.Bir daha aynı yere gittiğimde belki beni dostum karşılar!!!! Ne dersiniz dostum hala orada mı?
|
Cefakar Yayla Kadını
Çok bisikletçiler gördüm,çok bisikletçiler tanıdım,gezerler ama nerede gezdiklerinin farkında olmaz.Köyden geçer kafayı kaldırıp bakmaz,selam vermez.Yayladan geçer,cefakar yayla kadınını görmez,bir selamı esirger.
Sen gezginsin,yöreyi bilecek,tanıyacaksın,konuksun,sonradan gelensin,zaten bisiklet ve kıyafet yüzünden çekingen davranıyorlar,bir de selam vermezsen,hal hatır sormazsan niçin geldin oralara.
Yaylanın kadını o zorlukta,hayvan bakar,çocuk büyütür,yemek yapar,koca bakar,odun keser,yapar da yapar dünya kadar şey yapar.Vardın mı yanına başını eğer,o çünkü kadındır,bakmaz sana, ama sen bir selamı esirgeme ondan,hal hatır sor ona,sıcak bir gülüş ver ona,bak o da sana gülümseyecek,analık duygusuyla yaklaşacak sana.
Bir selamı esirgeme benim köylümden,yayla kadınımdan.Köyde,dağda nacar kalsan ilk o koşacak senin yardımına,soğuk suyu onun elinden,sıcak ekmeği onun yüreğinden yiyeceksin.
Bir merhaba,bir hatır sorma,bir tatlı gülücük bak nelere kadir olacak.
Ben her zaman saygıyla yaklaşmaya devam ediyorum.
Bazen Köy Kahvehanesindeyim…
Bisiklet turlarında köy kahvehanesine uğramayanımız yoktur.
Onlar sessiz,yılların yıpranmışlığı yüzlerinden okunan,etrafını hafiften inceleyen,bir merhaba,bir selam,bir hatır sorma bekleyen köy kahvesinin mudavimi amcaları unutmayın.
Zaten turlarken birbirinizle muhabbet ediyorsunuz, köy kahvesinde birbirinizle değil,bu amcalarla muhabbet edin,bakın neler dinleyeceksiniz,neler öğreneceksiniz.Vaktin nasıl geçtiğini anlamayacaksınız. O köy sizi,siz o köyü kazanmış olarak veda edeceksiniz.Bir daha gittiğiniz de tatlı bir hoş geldin ile karşılaşacaksınız.
Uzaylı gibi davranmayın,birbirinizle değil köylü amcalarla muhabbetiniz bol olsun.(Ders anlatmak gibi oldu ama doğru,benim her zaman ki tercihim köylü ile diyolağa girmek)
işte ben böyle gezerim. Kendime has,kendimce….
işte ben böyle gezerim. Kendime has,kendimce….
Discussion about this post