Dün Kümbet Yaylası’ndan yola çıkmış, Eğribel Geçidi’nden geçip, Şebinkarahisar’a ulaşmıştım.Şebinkarahisar’da öğretmenevinde kaldım.
Sabah yine çok erken uyandım, yine öğretmenevinde kalmanın avantajını kullanıp elimi yüzümü yıkayacağıma duşa girdim.Yolun ne getireceği belli olmaz, belki su var, belki de yok.Kahvaltımı yine odamda hazırlayıp yaptım,sonra da hemen toparlandım.Yola ne kadar erken çıkarsam yolda o kadar bol zamanım olur.Zamanı durduğum yerlerde değil, yolda tasarruflu kullanmayı seviyorum.
Bu gün Şebinkarahisar’dan yola çıkıp güzel bir coğrafyada yol alacağım,Kelkit Vadisine girip,aksilik olmazsa Koyulhisar’a ulaşacağım, planlamam bu yönde.
9 ncu Gün 18 Ağustos 2020 Şebinkarahisar-Çamlıgöze Barajı-Kelkit Vadisi-Koyulhisar:
Kamp Yerime Veda.
Gece konakladığım ve dinlendiğim öğretmenevinden ayrılış fotoğrafı alıp yola çıkıyorum.Böylelikle Şebinkarahisar öğretmenevinin de reklamını yapmış oldum.Konumu güzeldi,sevdim burayı.
Sabah puslu olurda geçen yıl Ferdi Kızıl’ın çektiği fotoğraf gibi parmak ısırtan cinsten olur diye düşündüm ama olmadı, Şebinkarahisar Kalesi bu yıl bu şekilde tarafımca fotoğraflandı.
Şebinkarahisar Kalesi: İlçenin güneyinde bazalt bir tepe üzerinde yükselen kalenin ihtişamlı bir görünüşü vardır. Kalenin ne zaman yapıldığı belli değildir. Ancak Mengücek Hükümdarı Fahrettin Behramşah’ ın 1184 tarihinde kaleye ilaveler yaptığı ve savunma gücünü artırdığı bilinmektedir.Kaynak:Şebinkarahisar Belediyesi.
Şebinkarahisar ilçesinden biraz bahsederek ilçe merkezinden ayrılıyorum.Şebinkarahisar: Giresun’un bir ilçesidir. 1923 yılında il olmuş, 1933 yılında Giresun vilayetine bağlanmıştır. Osmanlı dönemindeki adı Şarkikarahisar’ dır. Karahisar-ı Şarki şekli de kullanılmıştır. “Doğu Karahisar” anlamına gelir. Mustafa Kemal Atatürk 11 Ekim 1924 Şebinkarahisar’ da Türk Ocağını ziyaretinde, ocağın imkansızlığı karşısında kendisinden
özür dilenmiş, Atatürk burada yaptığı konuşmada:” Ben bu şehri çok beğendim.
Sevgimin temadisine alem olmak üzere Şark-ı Karahisar adını Şebinkarahisar olarak tashihini teklif ediyorum, demiştir.Kaynak:Şebinkarahisar Belediyesi.
Katırcı Pınarı Çeşmesi.
Katırcı Pınarı Çeşmesi ve Şehit Uzman Çavuş Birkan Gündüz Parkı.2016 yılında restore edilmiş ve hizmete açılmış.Geçen yıl Şebinkarahisar’a girişte yağmura yakalanmış ve burada Ferdi Kızıl kardeşimle kamp yapmıştık.O anı hatırlamak ve buz gibi akan suyundan mataralarımı doldurmak için çeşmede kısa bir mola verdim.
Çağlayan Şelalesi.
Çağlayan köyüne kadar 12 kilometrelik bir iniş yaparak geldim.Güzel bir manzaraya ve görselliğe şahitlik edeceğimi sanıyordum ama yanıldım, şok oldum.Çağlayan Şelalesini görüntülemeyi,gezmeyi düşünürken şelalenin kuruduğunu gördüm (üstteki fotoğraf).Alttaki fotoğrafı geçen yıl çekmiştim o fotoğraf üzerinden Çağlayan Şelalesinden bahsetmek isterim.
Çağlayan Şelalesi:Çağlayan köyünde bulunan ve ismini köyden alan Çağlayan Şelalesi’ nin kış aylarında azalan debisi, bahar aylarıyla birlikte yükseliyor. Yaklaşık 50 metre yükseklikten akan şelale yerli ve yabancı turistlerin ilgi odağı oluyor. Hafta sonu Şebinkarahisar’dan ve komşu ilçelerden şelaleyi görmek için çok sayıda yerli turist gelerek gezinti yapıp, hatıra fotoğrafı çektiriyor.
Kılıçkaya Barajı.
1400 rakımlı Şebinkarahisar’dan Çağlayan köyüne 930 metrelere
indim, sonra 6 kilometrelik tırmanışla 1250 metreye tırmandım.İşte bu tırmanmanın mükafatı ve görselliği bu fotoğrafta saklı.Tam tepeye vardığımda sol yanımda aşağıda Kılıçkaya Barajı gözükmekte.
Kılıçkaya Barajı:Kelkit Çayı üzerinde kurulu olan baraj 1990 yılında hizmete girmiştir.Suşehri,Türkmenler Köyü mevkiinde Kelkit Çayı üzerindedir.Ve bu eşsiz manzarayı bize sunmakta.
1250 rakım bugünkü rotamda en yüksek rakım. Koyulhisar girişine kadar iniş ağırlıklı yol alacağım.Bu coğrafyada sessizlik,sakinlik ve trafikten uzak yol alırken yolun ve doğanın tadını çıkarmaya çalışarak yoluma devam ettim.İlk molamı Sökün köyü girişinde çeşme başında verdim,kahvemi yudumladım.
Sivas İl Sınırı.
Giresun il sınırlarından çıkmıştım. Sivas il sınırlarına girmem ile birlikte bu turumdaki
6 ncı il sınırlarına da girmiş bulunmaktayım.
Sivas il sınırlarında bir süre yol aldıktan ve Suşehri’ne yaklaştığımda da Kelkit Çayı ile karşılaştım.Bugün Kelkit Çayı ile beraber Koyulhisar’a kadar yol alacağım.Kelkit Çayı’ndan bahsedip Baraj Gölü kenarına geçmek istiyorum. Kelkit Çayı; Yeşilırmak’ ın kollarından biridir ve uzunluğu 320 km’dir. Gümüşhane’nin Çimen Dağları’ ndan kaynaklanıp Yeşilırmak’ a katılıp Karadeniz’e dökülmektedir. Gümüşhane topraklarından doğan Kelkit Çayı Suşehri yakınlarında Sivas il sınırlarına girer. Kelkit Çayı’ nın Sivas il sınırlarındaki kesimi 50 km dir.
Görselliğine,manzarasına havasına mest olduğum Kelkit Çayı üzerinde kurulu olan Çamlıgöze Baraj Göleti kenarında uzun süre mola verip,bu görselleri fotoğrafladım.
Çamlıgöze Barajı: Sivas,Suşehri’nde Kelkit Çayı üzerinde, enerji üretmek ve taşkın kontrolü amacıyla 1987-1997 yılları arasında inşa edilmiş bir barajdır. Kaya gövde dolgu tipi olan barajın gövde hacmi 2.200.000 m³, akarsu yatağından yüksekliği 38,00 m., normal su kotunda göl hacmi 50,00 hm³, normal su kotunda göl alanı 4,70 km²’dir. Baraj yılda 33 MW güç ile 88 GWh’lik enerji üretmektedir.
Suşehri Yol Ayrımı.
Şebinkarahisar tarafından geldim,Koyulhisar tarafına giderim,şu anda Suşehri kavşağındayım.Geçen yılda burada buna benzer poz vermiş, Ferdi Kızıl kardeşim fotoğraflamıştı.Aynı pozun benzerini vererek Ferdi’nin kulaklarını çınlattım.Bu kavşak ile beraber Koyulhisar’a 22 km yolum kaldı ama Kelkit Vadisi içinde karşıdan öyle bir rüzgar varki, zorlayacak beni.
Öğle Molası.
Öğle vakti olduğunda çeşmeyi de denk getirince yemek molası verdim.Yemeğimi yedim, dinlendim,temizlendim,suyumu yedekledim.Tekrar rüzgara karşı yol almak için yola çıktım.
Kelkit Çayının oluşturduğu vadi içinde iniş ağırlıklı yol almama rağmen rüzgarın şiddetinden sürekli pedal çevirmekteyim. Son kilometrelerin bu kadar sıkıcı olacağını hiç ummazdım ama yine de Kelkit Çayı’nın görselliği bu sıkıcılığı almaya yetti.
Kelkit Çayı; Yeşilırmak’ ın kollarından biridir ve uzunluğu 320 km’dir. Gümüşhane’nin Çimen Dağları’ ndan kaynaklanıp Yeşilırmak’ a katılıp Karadeniz’e dökülmektedir. Gümüşhane topraklarından doğan Kelkit Çayı Suşehri yakınlarında Sivas il sınırlarına girer. Kelkit Çayı’ nın Sivas il sınırlarındaki kesimi 50 km dir.
Koyulhisar sapağına az bir mesafem kaldığında vadinin sağ tarafında bulunan kaya
ve toprak yapısı dikkat edici şekilde farklı ve güzellikteydi.
Koyulhisar Sivas’ın küçük ilçelerinden biri.Yoldan 3 kilometre içeride ve tepede, yol ayrımı 650 rakıma sahipken Koyulhisar 950 rakımda.Dik bir şekilde çıkıldığından ve günün yorgunluğundan bisikletimi ittirerek ilçe merkezine girdim,girerken de
kamp yerimi teftiş ettim,gayet uygun ve emniyetli..
Koyulhisar: Koyulhisar, Sivas’ın Karadeniz iklim ve coğrafibölgesine düşen ve ilin en kuzeyinde bulunan ilçesidir.1923 yılından 1933 yılına kadar il olan Şebinkarahisar’a
bağlı bir ilçeydi.
Kamp Yerim.
Saat 16:00 gibi Koyulhisar’a vardım.Girişte gayet emniyetli olan Emniyet Müdürlüğü karşısındaki Belediyenin Şehitler Parkını kendime kamp yeri belledim.Daha ileri gitmenin anlamı yok, ilçe merkezinde gerekli alışverişi yapıp çeşmesi bol olan kamp yerime geldim.
Erken geldiğim Koyulhisar ve yine erken geldiğim kamp yerimde bir süre oyalandım. Malzemelerimi gözden geçirdim.Temizlik yaptım,güneş kaçılmaya yakında çadırımı kurup iyice yerleştim.
Koyulhisar Geceleri.
Gün batar, hava kararır ve ilçenin ışıkları bir bir yanarken bende işe akşam yemeği ile başladım.Koyulhisar’ın ışıklarını seyrederek biraz bir şeyler yudumladım.Bulunduğum yer esintili olunca da bayağı keyif aldım.Bu gün yorucu olmayan 72 kilometre yol kat ettim.Güzel coğrafyada yol aldım,Çamlıgöze Baraj Gölü ile vakit geçirdim,Kelkit Vadisinde yol aldım ve şimdi Koyulhisar kampındayım.
Yarın bol tırmanışlı bir rota beni bekliyor,Mesudiye,Gölköy rotasında yol alacağım,bakalım oraları nasıl bir yer.
9 ncu Gün 18 Ağustos 2020 Şebinkarahisar-Çamlıgöze Barajı-Kelkit Vadisi-Koyulhisar:72 KM
Powered by Wikiloc
Discussion about this post