 |
| Geceyi geçirdiğim ve çok rahat ettiğim Koyulhisar’daki kamp yerimden ayrılmadan önce bir ayrılık fotoğrafı alıp,yola koyuldum. |
Koyulhisar: Koyulhisar, Sivas’ın Karadeniz iklim ve coğrafi bölgesine
düşen ve ilin en kuzeyinde bulunan ilçesidir. 1923 yılından
1933 yılına kadar il olan Şebinkarahisar’a bağlı bir ilçeydi.
Ne tarafa gideceğimi giriş bölümünde yazmıştım,şimdi de bunu tabela ile destekliyorum. Bu gün günün ilk bölümündeki hedefim Mesudiye. |
 |
|
| Tırmanış Başlıyor. |
Sabah sabah beni uzun bir tırmanış bekliyor. Üsteki fotoğrafta gözüken boğaza kadar tırmanışım var. Tırmandıkça Koyulhisar ve alt bölümde kalan Kelkit Vadisi iyice küçülmeye ve uzaklarda kalmaya başladı.
Sabahın erken saatlerinde başladığım tırmanışın sonunda zirve noktasına ulaştım.Kamp yaptığım yer 800 rakıma sahipti,ben 16 kilometre tırmanışla 1753 rakıma ulaştım.Bir mükafaat olarak bir geçit tabelası beklerdim, maalesef yok.Ben de geçit tabelası bulamayınca GPS cihazımın göstergesini paylaşarak kendimi ödüllendirdim.
 |
| Koyulhisar-Mesudiye Yolu. |
Koyulhisar-Mesudiye arası 37 kilometre, Mesudiye ilçesine öğle vakti
vardım.Öğle molasını burada verme planım var.
Mesudiye: Mesudiye, Ordu ilinin Sivas sınırındaki bir ilçesi.Yerli halkın önemli bir bölümü
Türkmen/Çepnilerden oluşur.Ordu ilinin yüzölçümü en büyük İlçesidir. Rakım 1100 metre.
 |
| Mesudiye. |
 |
| Ölüm Tünelleri. |
Arada güzel şeylerde olmuyor değil,mesela Melet Çayı gibi.O hengame yol yapımı ve ölüm tünelleri arasında Melet Çayı ile de tanıştım.
Melet Çayı:160 kilometre uzunluğunda olup,Mesudiye,Kabadüz,Ulubey ve Altınordu ilçelerini geçerek Karadeniz ile buluşur.
 |
| Mesudiye-Mahmudiye Arası. |
Mesudiye-Mahmudiye arasını yol yapımı içinde toz toprak, tünel ve çamur içinde aldım.Yol iniş ağırlıklı olduğundan bu teselli ikramiyesi idi.20 kilometrelik bu yol günün ilk yarısını bana çok arattı.
 |
| Mahmudiye’den Sonrası. |
 |
| Günün Ödülü. |
Çeşme ve Serender….Karadeniz bölgesine has iki özellik.İniş anında çıkıştaki gibi dikkat kesilerek yol alırım,potoslamadan inmem.Her ayrıntıyı görerek yol almayı severim.Dikkatliyimdir,sonra kaçırdıklarım için pişman olmak istemem.Biraz da kendime övgüler düzeyim dedim, çeşme ve Serender bahanesi ile.
 |
| Gölköy Ve Gün Sonu. |
84 kilometrelik bir yolculuktan sonra Gölköy’deyim,önce Gölköy’den bahseyim sonra yaptıklarımdan bahsederim.
Gölköy: Ordu ilinin bir ilçesidir, rakımı 800 metre, yüzölçümü
349 km²’dir. İlçe merkezi Ordu-Sivas karayolu üzerine kurulmuştur ve Ordu merkeze
uzaklığı 63 km’dir.İlçe sınırları içerisindeiki doğal göl vardır:
Ulugöl ve Gök Gölü.Ulugöl, 30.000 m²’lik alanıyla Ordu ilininen
büyük doğal gölü özelliğini taşır.
Gün sonu: Biraz zorlu, tırmanışlı,inişli,tünelli,yol yapımlı
84 kilometrenin sonunda akşam 18:00 gibi Gölköy’e vardım.Önsezilerime,tecrübelerime
dayanarak önce kamp yeri ayarlamak istedim ama boşuna,
Gölköy’de aynı Mesudiye gibi çukurda ve dere içine kurulu bir ilçe.
Kamp yapmaya müsait yer yok,
olanları da fındık kurutmaya ayırmışlar.Öğretmenevini yokladım,kapalı ve yıkılacakmış.Otel baktım,birinci fiyaskoyla sonuçlandı, çok pisti.Belediye otelini önerdiler,baktım gerçekten iyi,
güzel ve temiz, fiyatı da 70 TL.Yerleştim, önce yemek işimi dışarıda hallettim,sonra yarın için alışveriş ve odama tamamen yerleştim,günün yorgunluğunu atmak için
istirahate çekildim.Bu gün Koyulhisar-Mesudiye-Gölköy rotasında yol aldım.
Yarın Aybastı üzeri Perşembe Yaylasına çıkmayı planlıyorum.
10 ncu Gün 19 Ağustos 2020 Koyulhisar-Mesudiye-Melet Irmağı-Gölköy:84 KM
Discussion about this post